آذرخش جملات قصار و زیبا
آذرخش "جملات بزرگان" ما را به خود می آورد و تاثیرات "سخنان آموزنده" و "جملات زیبای فلسفی" بر روح و روان ما بسیار زیاد است
آذرخش جملات قصار و زیبا
آذرخش "جملات بزرگان" ما را به خود می آورد و تاثیرات "سخنان آموزنده" و "جملات زیبای فلسفی" بر روح و روان ما بسیار زیاد است"ارتفاع پست" موسیقی ایران در چه وضعیتی است؟
موسیقی ایران در ماههای اخیر در چه وضعیتی به سر برده است؟ آیا براساس گمانه زنیها وشایعاتی که در ماههای اخیر منتشر شده موسیقی پس از تغییر و تحولات اخیر با رکود مواجه شده یا میشود ؟ کسانی که مدعی هستند اخیرا موسیقی ایران با مشکلاتی مواجه شده لغو کنسرت های متعدد در ماههای اخیر را دلیلی برادعای خود می دانند اما افراد دیگری نیز معتقدند اتفاقا نه تنها موسیقی ایران در ماههای اخیر با رکودی مواجه نبوده بلکه برخلاف اظهارات برخی ،آنان به کنسرتهای اخیر شجریان در تهران که قراراست در شهرستانها نیز ادامه داشته باشد وبازگشت محمد رضا لطفی به ایران واجرای گروه عارف به سرپرستی مشکاتیان وخوانندگی شهرام ناظری اشاره می کنند.
موسیقی ایران دراوج؟
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)اما موسیقی ایران در هفته های اخیر اخبار خوشحال کننده بسیاری شنیده است .
محمد رضا شجریان، حسین علیزاده و کیهان کلهرقراراست پیش از ماه محرم در دو شهر اصفهان و شیراز کنسرت برگزار کنند.
اجرای این کنسرت به دنبال استقبال کم نظیر از کنسرت اخیر استادان موسیقی ایرانی است .
آخرین کنسرت این گروه در تهران از هشتم تا پانزدهم آذر ماه در سالن چهار هزار نفری وزارت کشور برگزار شد
بر اساس آخرین اخبار منتشر شده ، شجریان گویا تصمیم دارد بعد از پایان ماه محرم و صفر کنسرت دیگری در تهران برگزار کند. گفته می شود، این اقدام پاسخی به استقبال علاقمندان موسیقی ایرانی و جلوگیری از فروش بلیت با قیمت های بالاست و شجریان می خواهدبا اجرای کنسرت مشتاقان تشنه خودرا سیراب کند.
شهرام ناظری و مشکاتیان باردیگر با گروه عارف
گروه موسیقی «عارف» به سرپرستی «پرویز مشکاتیان» که در دی ماه سال گذشته اجرای بسیار موفقی در تالار وزارت کشورپس از هفت سال داشت به طور قطع قبل از پایان سال‌جاری و بعد از بازگشت «شهرام ناظری» از آمریکا با همان ترکیب سابق گروه موسیقی عارف به اجرای کنسرت در تهران خواهد پرداخت
محمد رضا لطفی درایران
محمد رضا لطفی " ، نوازنده چیره دست تار و سه تار ، که به تازگی وارد ایران شده است .
گویا قصددارد پس از سالها دوری از ایران و برگزاری کنسرت های مختلف در خارج از کشور ، این بار در ایران نیز به اجرای برنامه بپردازد
شکست سکوت تالار میلاد
همچنین براساس اخباری که پیش از این منتشر شد پس از دو سال علیرضا عصار با کنسرت خود سکوت سالن میلاد را می شکند. کنسرت علیرضا عصار دی ماه در سالن میلاد برگزار می شود و امین حیایی تصمیم دارد در روزهای آخر دی در تهران کنسرت بدهد.
موسیقی ایران در رکود؟
از سویی دیگر در ماههای اخیر کنسرت های متعددی در ایران لغو شده است
به گونه ای که باعث شد نشریه ی کریستین ساینس مانیتور در گزارشی به موضوع لغو برخی از کنسرتهای موسیقی در ایران بپردازد وحتی خواسته بود آن را به فضای پس از انتخابات ریاست جمهوری ربط دهد اما نوازنده گیتار یک گروه راک با رد این مطلب به خبرنگار این نشریه عنوان کرده بود : " تاکنون تغییرات بسیار ناچیزی رخ داده است. ما انتظار وقوع این تغییرات را داشتیم، اما اتفاقی نیفتاده است
موسیقی آزمایشی؟
کامبیز روشن روان، مدیر عامل خانه موسیقی نیز پیش از برگزاری جشن خانه موسیقی به این نشریه گفته بود که در حال حاضر موسیقی را که ما اجرا می کنیم، آزمایشی است تا ببینیم واکنش مسئولان موسیقی چه خواهد بود و تصور دولت جدید چگونه است. ما سعی می کنیم بفهمیم چه چیز باعث لغو شدن یک کنسرت می شود. ما باید کاری بکنیم باید از این گروهها حمایت کنیم.
تعطیلی به نفع همه !؟
بعدها روشن روان در اظهاراتی که درواقع واکنشی به رفتن علی رهبری رهبر ارکستر سمفونیک ازایران بود عنوان کرد: بی توجهی مسئولان به آینده ارکستر سمفونیک اهالی موسیقی را ناامید کرده است.او با کنایه گفته بود ارکستر های موسیقی به درد نمی خورد. مسئولان نه علاقه ای به رفع مشکلات دارند و نه مایلند میان اهالی موسیقی انسجام باشد. پس این ارکستر ها تعطیل شود به نفع همه است. حد اقل ما هم تکلیف خودمان را می فهمیم و به سراغ یک شغل آبرومند می رویم.»
او درباره با اشاره به اینکه کسی از هنرمندان نباید مسئولیت این ارکستر را قبول کند گفته بود: «به نظر من هیچ کدام از هنرمندان نباید تا زمانی که تکلیف موسیقی در کشور مشخص نشده است رهبری ارکستر را قبول کنند. خانواده موسیقی باید بداند در چه جایگاهی ایستاده است.»
عضو شورای عالی سیاست گذاری ارشاد انتظار نداشت این حرف ها چیزی را تغییر دهدچون او معتقد بود این موضوع به جامعه موسیقی ثابت شده است.
برای اینکه از زمانی که علی رهبری نامه ای به وزیر ارشاد نوشت مدتها می گذرد اما تا کنون اقدامی صورت نگرفته است
مراسم ویژه
البته روشن روان درروزی که باخبرنگار ایسنا گفتوگو می کرد به موارد دیگری نیز اشاره کرده بود مثل این موضوع که چرا برخلاف سالهای قبل به جای کلمه جشن از عبارت مراسم ویژه استفاده شده وچرا سینماگران می تواننداز عبارت جشن استفاده کنند و موسیقی دانها نه. یا اینکه به تازگی در وزارت ارشاد به جای کلمه موسیقی از عبارت دیگری استفاده می کنند عبارتی که پیش از دولت خاتمی درباره موسیقی در این وزارتخانه به کار برده می شد. البته روشن روان از برنامه های گسترده خانه موسیقی خبر می داد که این برنامه ها قراربود پس از دیدار با وزیر ارشاد اعلام گردد.
کنسرتهایی که لغومی شوند - کنسرتهایی که بامشکل مواجه هستند
در ماههای اخیر کنسرت های برخی گروههای موسیقی لغو شده است. بالغو کنسرت های موسیقی این گروهها با ضررهای فراوانی مواجه شده اند.
گروه زهی‌پارسیان به همراهی هنریک ناجی خواننده سوئدی 3هزار بلیت 7000 تومانی یعنی رقمی معادل 21میلیون تومان بلیت پیش‌فروش شده را در اختیار تماشاچیان گذاشته بودند تا در روزهای پایانی تابستان کنسرت خود را اجرا کنندولی برنامه آنها لغو شد
البته اگرچه قرار بود کنسرت قاسم افشار برگزار شود ولی این کنسرت به دلایلی برگزار نشد . کما اینکه چندی پیش نیز کنسرت کاوه یغمایی و گروه آریان لغو شده بود .
کنسرت گروه راک میرا که بعد از مدتها قراربوددر سالن فرهنگ تهران روى صحنه برود که اجرای آنها نیز منتفی شد این چند کنسرت تنها نمونه هایی از لغو چندین کنسرت درایران هستند .
در این میان گروههای دیگری برای برگزاری کنسرت در ایران با مشکلات بسیاری مواجه هستند.
حسام‌الدین سراج خواننده ی موسیقی ایرانی پیش از این به ایسنا گفته بود : اگر چه قصد داریم در آینده، برنامه کنسرتی داشته باشیم ولی به دلیل اینکه برای گرفتن سالن، با مشکلات فراوانی مواجه هستیم به برگزاری کنسرت چندان امیدی نیست.
جلال ذوالفنون" نیز اعتقاددارد وضع موسیقی درکشور نابسامان و شرایط برای برپایی برنامه‌های موسیقایی فراهم نیست.
گون(مجید درخشانی)
مجید درخشانی را همگان با درخیال می شناسند و نیازی به تعریف نیست. به حق او را می توان هم از نوازندگان بسیار خوب تار و سه تار دانست و هم از آهنگسازان خوب به شمار آورد. یکی از بهترین تصانیفی که بر روی شعر گون دکتر شفیعی کدکنی ساخته شده همین گون ساخته آقای درخشانی می باشد که فکر می کنم شما یاران آن را با اجرای ارکستر در کاست من طربم شنیده باشید. اما بنده چند سال پیش اجرایی متفاوت از آن شنیدم که همیشه آن در ذهن من بوده. مترونوم سریع تر سازبندی متفاوت از خصوصیات این اجراست. متاسفانه هیچ اطلاع دقیقی ازنوازندگان آن ندارم و فقط می دانم که یکی از نوازندگان تار و خواننده آن خود مجید درخشانی است. البته حدس می زنم که زیر صدای بمی که در این اجرا می باشد استاد محمد رضا لطفی باشد .از نوازنده تنبک آن هیچ اطلاعی ندارم ولی باز گمان می کنم مجید خلج باشد. به هر حال شما یاران هر کدام اطلاع دقیقی از این قطعه دارید خوشحال می شوم در اختیارم بگذارید.
در پایان این قطعه را تقدیم می کنم به دوست و هنرمند گرامی احسان شهبازی که چند روز پیش در یک سانحه کوهنوردی جان خود را از دست داد و به دیار باقی شتافت. او از نوازندگان بسیار خوب تنبور بود و غمی بسیار بر دل من گذاشت. روحش شاد .
سفرت بخیر اما
تو و دوستی خدا را
چو از این کویر وحشت
به سلامتی گذشتی
به شکوفه ها به باران
برسان سلام ما را......
بازگشت استاد
در وفای عشق تو مشهور خوبانم چو شمع
شب نشین کوی سربازان و رندانم چو شمع
روز و شب خوابم نمی آید به چشم غم پرست
بس که در بیماری هجر تو گریانم چو شمع
با خبر شدیم که پهلوان تار استاد محمد رضا لطفی به ایران بازگشته اند. جای بسی خرسندی و امید است که پس از سال ها دوری از وطن ایشان دوباره بازگشته اند و امید و آرزو داریم که این بازگشتن همیشگی باشد. جای بسی امید است که با بازگشتن استاد لطفی بار دیگر گروه شیدا نیز در ایران به فعالیت خود بپردازد و شاهد همکاری دوباره شیدا و عارف باشیم. شاید چاووش هایی دیگر در راه است!!!؟
به مناسبت بازگشت استاد قسمتی از بداهه نوازی ایشان در آواز بیات اصفهان را برای شما دوستان عزیز
می گزارم. به یاد دارم اولین بار یکی از دوستانم این بداهه را به من داد تا گوش کنم. باید جایی می رفتم و کار مهمی داشتم. با خود گفتم چند دقیقه اول را گوش می کنم بعد سر فرصت آن را کامل گوش می کنم. همان چند دقیقه تبدیل شد به چند بار گوش دادن کامل آن! به کارم نرسیدم و اصلا از خانه بیرون نرفتم. چنان این بداهه مرا محصور خود کرده بود که مرا از این دنیا و قیل و قالش به دور کرده بود. امید دارم که شما یاران نیز از شنیدن آن لذت ببرید.
دوستی پیشنهاد جالبی داد: گفت از یاران بخواهید که بعد از شنیدن هر قطعه برداشتی که از فضای آن قطعه به آنها دست داده را بگوید. مثل مثلا قطعه نی نوا آقای علیزاده که مثلا حس مرگ اندوه غم را بخوبی می شود حس کرد.دیدم پیشنهاد جالبی است. از این به بعد یاران همراه هر کسی هر برداشتی از قطعات گذاشته شده را دارد در قسمت نظرات بگوید. پیشاپیش از همکاری شما سپاسگذارم.
استاد پور عطایی
سلام ودرود فراوان بر شما
استقبال و همکاری و همیاری پرشور شما از حدیث آرزومندی برای ما نویسندگان سیاه مشق بسی جای غرور داشت. آفرین و درود بر همت بلندتان.
باری به هر جهت قطعه نوایی استاد پور عطایی را برای قدر دانی از شما نازنین یاران تقدیم شما می کنم. باشد که مقبول طبع بلندتان بیافتد.
یادآوری: این قطعه از تکنوازی استاد در آبادان گرفته شده و برای شما گذاشته می شود. متاسفانه آخر این قطعه با تمام شدن قسمت اول نوار همراه بوده به خاطر همین چند ثانیه آخر ضبط نشده است.
رند
کاست جدید شهرام ناظری
کاست جدید شهرام ناظری با نام لولیان به بازار آمد.این کار با همکاری گروه دستان
و در مایه دشتی می باشد که شرکت آوای نوین اصفهان آن را منتشر کرده است.
گروه دستان
سعید فرج پوری/ کمانچه
حسین بهروزی نیا/ بربت
پژمان حدادی/ تنبک
بهنام سامانی / دف و دایره
حمید متبسم/ سه تار
قطعات
A
تصنیف لولیان / ساخته شهرام ناظری/ تنظیم حمید متبسم/ شعر مولانا
تکنوازی بربت
قطعه چابک سوار/ شعر مولانا
B
تصنیف سرمست/ غزل مولانا
قطعه پرواز
سه تار و آواز/ رباعی ابوسعید ابولخیر
چهارمضراب گروهی
تکنوازی کمانچه
کلیپ
دوست عزیز و با ذوق "ماه نو "کلیپ بسیار زیبایی ساخته اند بروی تصنیف "می دانم که می آیی" ساخته آقای امیر حسین سام که لطف کرده و آنرا در اختیار سیاه مشق قرار داده اند.ضمن تشکر از ایشان امیدوارم که در آینده شاهد کارهای بیشتری از ایشان و دیگر دوستان در این زمینه باشیم.
*توجه داشته باشید حجم این کلیپ(2.90mb)می باشد و باز شدن آن کمی نیاز به زمان دارد*
لینک:http://archnet.org/file-storage/download/miaee2.swf?inode=133591
شاید وقتی دیگر
دوستداران موسیقی سنتی ایران مسیر خود را سوار بر مرکب مشکلات با سرعتی غیرمجاز درسالهای اخیر چنان پیموده اند که شاید برای یادآوری زیبایی های موسیقی این کشور بارها مجبور به نگاه کردن به آینه شفاف این مرکب شده اند .
در هر ساز و رشته ای و هر گرایش و مکتبی اشخاص بنام و برجسته و کاردانی به چشم می خورند . علی رقم همه نا امیدی و سکون حاکم اگر به سالهای گذشته نگاه کنیم حداقل می توان گفت در هر رشته کسی یا کسانی را داشته ایم که این پرچم را نگاه داشته اند . اما همیشه محسنات اینرسی صاحبانشان را ندارند.
یعنی از صاحبانشان فاصله می گیرند .
متاسفانه با وجود هنرجویان زیاد و آموزشگاه های زیاد کشور به دلیل نبودن مرکزیتی قوی ، برای انتشار آثار ماندگار و پرمایه و آموزنده ای که شور موجود در موسیقی ایران را به نسل بعدی به امانت دهد ،
برخلاف پیش بینی گذشتکان این ساحل روز به روز در ظاهر آرام و در درون خود طوفانی تر شد .
موسیقی سنتی ایران در میان دیگر ژانر های موسیقی مانند خانواده ای قدیمی و آبرومند در محله ای کارمند نشین است که اهالی محل پدر خانواده را مردی قابل احترام و آبرومند با گذشته ای درخشان می بینند که توان صحبت و تحمل فرزندان خود را ندارد . سر یک سفره نیستند و باهم تعطیلات را نمی گذرانند .
صبر بسیار بباید پدر پیر فلک را که دگر مادر گیتی چو تو فرزند بزاید
نام داران موسیقی ایران به نوبه خود صرف نظر از عقاید و سلایق سرمایه های تکرار ناشدنی هستند که در دوره لازم باید موازی تاریخ هنر حرکت کنند . دو خط که با هم پیش می روند و همیشه یکی مدتی مهمان است و دیگر نیست. سکون ، همراهی جوانمردانه ای با خط تاریخ هنر نیست .
نیاز موسیقی ایرانی به آشنایانش در این دوران تنهایی مانند نیاز بیماری به ملاقات کنندگانی بی دردسر و بی تشنج است .
بزرگان موسیقی ایران باید بدانند که فرصت های زیادی را از دست داده اند . به نسبت توانایی ها و نام ها و حتی قطعات ساخته شده ، بخشی که به مخاطب رسیده همیشه معدود و گران و دور از دسترس بوده است .
این روزها همه مصاحبه کرده اند و شکوه کردند و نالیده اند . همه می دانیم که فرصت زیادی را از دست داده ایم. سالهای اوج را بسیاری خارج از کشور گذرانده اند و بسیاری در داخل سکوت کرده اند . اختلافات شخصی شاگردان بنام این مکتب ضربه ای جبران ناپذیر بر آن وارد کرده است . امروز شاگردان موسیقی دست به دامان معلمین خود هستند که اختلافات را کنار گذاشته بار دیگر با مشکلات مواجه شوند . متاسفانه شرایط دهه هفتاد که در مصاحبه ها و مقالات همان روزها بسیار نا امید کننده برای موسیقی ما مکتوب شده امروز شرایطی آرمانی برای ماست. امر مسلم حل نشدن مشکلات نشر و اجرا ها و ... از طرف نهاد های دولتی است . تحکیم مجدد روابط نام داران موسیقی ایران و اجرا های گروهی شاید تنها راه درمان باشد . اگر روزی نوازندگان درجه یک کشور باز کنار هم روی یک سن باشند شاید وقتی دیگر، دیگر چنین نباشد.
بخشی از پیام استاد شجریان به مناسبت زلزله بم
به نام خدا
"دانستیم که هنور توان دوست داشتن در ما نمرده است.این حادثه،دیگر بار ما را به خود آورد که زندگی جز به دوستی و مهر،فرجامی خوش نخواهد داشت."
بخشی از پیام استاد شجریان به مناسبت زلزله بم
سلامی به مهرورزی و ارادت به دوستداران هنر و موسیقی اصیل ایرانی
دوستان،فرصتی دست داده است تا از دو هنرمند بی بدیل وبسیار محبوب کشورمان سخنی به میان آوریم.دو اسطوره موسیقی اصیل ایرانی که بی تردید،از حد یک هنرمند نخبه یا ملی فراتررفته اند و بخش قابل تاملی از فرهنگ و هنر سرزمین ما را شکل داده اند:
آری استاد محمدرضا شجریان و استاد پرویز مشکاتیان .
به دنبال خواندن پیام استاد شجریان و مرور اتفاقاتی که اخیرا صورت گرفته است ، برای یک لحظه هم که شده ، تصور کنید استاد شجریان و استاد مشکاتیان باردیگر، مهر و دوستی از سر بگیرند...بسیار زیبنده است و شورانگیز.شاید سرآغاز این رویداد فرخنده،کنسرتی شود به یاد هنرمند ازدست رفته،ایرج بسطامی.کنسرتی در دستگاه مهربانی که حتما موجب شادی روح محجوب و محزون ایرج بسطامی خواهد شد.راستی،آیا ممکن است در آینده نزدیک،خبرهایی چنین خاطره انگیز و مسرت بخش بشنویم؟
آیا حیف نیست که این دو اسطوره هنر و حماسه،همچنان از یکدیگر دوری گزینند؟دلیل این عدم همکاری وهمراهی،هرچه باشد،چرا باید بر خواست قلبی تمامی مردم هنردوست سرزمین عزیزمان(درحال و آینده) ترجیح داده شود؟با توجه به اظهارات این دو بزرگوار که همواره،به نیکی و احترام از یکدیگر یاد کرده اند و به دنبال زلزله وحشتناک اخیرکه دلها را نیز به شدت تکان داد ولی از دیگرسو موجب همدردی و مؤانستی شد دل انگیز، به نظر میرسد با خواست و تلاش جدی و مصرانه طرفداران(وشاید وساطت اطرافیان) ، می توانیم دیگر بار،استادشجریان و استاد مشکاتیان را در کنار هم ببینیم،این طلیعه خجسته،قطعا در جهت به پایان آمدن دوران دوری و دیری در تاریخ هنر اصیل ایرانی به ثبت خواهد رسید.
ای دوستان عاشق و دلسوخته، بیایید تمام هم و غم خود را به کار بندیم و جز به این راضی نشویم که این دو استاد عزیز و بی نظیر، وفاق و دوستی دیرینه از سر بگیرند.
آیا موسیقی ایرانی " علمی " است؟(استاد محمد رضا لطفی) قسمت آخر
حدود صد سال است که موسیقی دانان از فرنگ بر گشته از علم موسیقی صحبت می کنند.طرح اولیه ی این طرز تفکر – که موسیقی اروپایی علمی است و موسیقی ایرانی علمی نیست – با تاسیس دسته ی موزیک نظامی در مدرسه دارالفنون (دوران ناصرالدین شاه) شروع شد و با آمدن لومر فرانسوی و تربیت شاگردان موسیقی و به دنبالش سالار معزز رئیس موزیک ارتش این طرز تلقی به میان گروه های کوچک روشنفکری و اهل موسیقی نفوذ کرد.
بخش موسیقی نظام دارالفنون با فرستادن افرادی مانند" حسین خان هنگ آفرین " شاگرد میرزا عبدالله به فرانسه برای آموزش موسیقی نظام به این طرز نگرش کمک کرد تا جایی که اسم حسین خان هنگ آفرین به
"حسین خان ر " معروف شد که علت آن زدن ساز ویولن بود که به اجبار افراد موسیقی نظام باید می نواختند.
این مختصر نشان می دهد که چگونه این " تز" {یعنی موسیقی ایرانی علمی نیست}(انگار که تا آن دوره نبوده؟!) ورد زبان بیشتر موسیقی دانان ایرانی شد و تا به آن جا کشیده شد که اساتید بنام موسیقی ملی ایران مانند میرزا عبدالله و میرزا حسینقلی(پدران موسیقی جدی ایرانی) به خاطر علمی نبودن موسیقی شان مسخره می شوند و حتی این زمزمه آغاز می شود که کسانی که نت موسیقی فرنگی نمی دانند نباید موسیقی ایرانی تدریس کنند.
به دنبال همین باور غلط بود که به هنگام تصدی " سالار معزز پسر" در هنرستان عالی موسیقی سازهای ایرانی در انبار ضبط شد و عذر چند معلم آن را نیز خواستند!!
علم- موسیقی یک کشور را علمی یا غیر علمی نمی کند بلکه آن را مورد مطالعه قرار می دهد و سپس قوانین آن را می یابد و به صورت یک نظریه مدون در اختیار دولت یا محققین قرار می دهد. اگر نتیجه ی این تحقیقات با عمل موسیقی منطبق باشد و با همه ی سازها و محتوای موسیقی ایرانی(که انتخاب شده است تا علم روی آن تحقیق کند) منطبق شود می تواند ادعا کند که علم آن موسیقی را یافته است.
حال سوال نگارنده این است که : چرا موسیقی ایرانی علمی نیست و موسیقی فرنگی علمی است؟ و چرا معماری ایران علمی نیست( بنا به گفته ی طیفی از اهل اندیشه) و معماری اروپا علمی است؟ و باز چرا نظریه صفی الدین ارموی و عبدالقادر مراغی و فارابی علمی نیست و موسیقی تدوین شده اروپاییان علمی است؟مگر نه این است که اگر قوانین و قواعد یک پدیده را مورد بررسی قرار دهیم و نتایج آن را حاصل نماییم یک پدیده ی علمی می شود؟
موسیقی علمی ایران که این همه دوستان در طی صد سال در اشاره به آن کنایه ها زده اند به چه نوع موسیقی اطلاق می شود؟ آیا موسیقی ایرانی چون محققین ما در مورد آن کم تر تحقیق کرده اند غیر علمی مانده؟! آیا به ناچار باید تعریف آنها را در مورد خودمان بپذیریم؟
شاید هم موسیقی غربی علمی باشد چرا که بیش تر موسیقی دانان کنونی به ناچار آن را فرا گرفته اند. اگر موسیقی دانان ما برای موسیقی ایرانی ارزش کمتری قائل هستند چرا از علم و علمی بودن یا نبودن بهانه می اورند؟ درست مثل این است که بگوییم بسم الله خان چون با علوم موسیقی غرب آشنایی ندارد علم موسیقی ندارد. می دانید که هندیان علم خودشان را دارند و با زبان علمی خودشان سخن می گویند و قوانین موسیقی خودشان را از این طریق به شاگردان انتقال می دهند.اما برای معرفی نظری از خط بین المللی استفاده می کنند و ما هم باید از آن استفاده کنیم. حال زمان آن رسیده است که دیگر ارزش یابی های غلطی را که در گذشته به ما تحمیل شده اند کنار بگذاریم و باز موسیقی ایران زمین را دچار این الفلظ فرنگی که تعاریف خودش را دارد نکنیم.
روزگاری به خاطر عدم درک درست از علم و فرخنگ ملی بلایی بر سر ما آمد که هنوز داریم خسارت آن را می دهیم.امروزه دیگر موسیقی دانان به نت خوانی و نظریه موسیقی غربی تا حدود زیادی آشنا هستند و به همین دلیل است که دیگر حنای این گونه سخن ها رنگی ندارد." بر خلاف دوران وزیری " متاسفانه بعضی از دوستان ما نیز که وارد این بازی مثلا علمی شده اند هنوز درک درستی از علم ندارند و کمان می کنند که موسیقی علمی یعنی فقط هارمونی و کنترپوان و ارکستراسیون! نه دوستان! موسیقی تنها این نیست. موسیقی های دنیا همه با ارزش اند. حال دیگر نمی شود آقای کسایی و یا هزاران دانشجوی موسیقی ایرانی را به دلیل ندانستن نت یا نظریه موسیقی غربی در بست نفی کرد. کاری که نزدیک به صد سال با دست یازی به یک کتاب نظریه کوچک(که بیش تر موسیقی نوازان امروزی آن را می دانند) به تحقیر موسیقی ایرانی پرداخت که راهیان آن برای حفظ و حراست و رشدش خون دلها خورده اند. آیا جای تاسف نیست که علم علم موسیقی غربی را این گونه بر پیکره ی موسیقی ملتی فرود آورند؟ غم انگیز است که کتاب موسیقی الکبیر فارابی در دانشگاه تل آویو اسراییل تدریس می شود و به زبان انگلیسی و فرانسه ترجمه می گردد اما در ایران موسیقی دانان ما ( جز شادروان دکتر مهدی برکشلی ) حتی این کتاب را تنها به دلیل اینکه به زبان عربی بوده نمی توانند درک کنند. نگارنده همواره مانند خیلی از جوانان ایرانی غبطه خورده است که چرا وقتی نظریه غربی را در هنرستان موسیقی ملی فرا می گرفته به دلیل نبودن حتی یک استاد در این زمینه نتوانسته نظریه نظری پردازان ایرانی را هم فرا بگیرد. عمر ما که در این زمینه به بطالت گذشت. اما امیدواریم دانشجویان جدید محیطی درست تر برای آموزش فرهنگ ایران زمین بیابند.
شاید در آینده ای نه چندان دور محققانی پیدا شوند که موسیقی ایرانی و تئوری های آن را بهز و قابل استفاده تر نمایند تا شاید آ هنگ سازان ما نیز که بیش تر از نظریه غرب متاثر هستند به راه های نوینی دست یابند که تکرار مکررات نباشد.
منبع : کتاب سال شیدا ( مجموعه مقالات موسیقی " محمد رضا لطفی") سال اول